weekend en maandag
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Marlies
28 April 2009 | Kameroen, Kumba
Lieve lezers,
Dit weekend was erg gezellig! Ondanks de vele regen, de stroomstoringen en het moeten doen van de was (wat een rotklus!!) heb ik een erg leuk weekend gehad! Zaterdagochtend zijn Sigal en ik naar kantoor gegaan om wat privé dingen op het internet te kunnen doen. Ik heb even aan mijn scriptie kunnen werken en daar een paar dingen voor kunnen downloaden. Hoewel ik echt gepland had mijn scriptie zoveel mogelijk hier te schrijven, denk ik dat het niet gaat lukken wegens het gebrek aan informatie. Ook hoopte ik tijdens de werkweek een dagje te krijgen om er aan te werken, maar er is nu zo veel werk dat Justine (mijn begeleidster) niet zeker weet of dat gaat lukken.
Na kantoor zijn we over de markt naar huis gelopen. De markt hier is geweldig! Ik kijk mijn ogen uit naar al het voor mij onbekende voedsel dat in de zon uitgestald ligt en door de voorbijgangers geïnspecteerd wordt. Er liggen allerlei soorten groenten, fruit en aardappelen, maar ook veel vis (soms hele vissen maar stukjes kan ook), vlees en spullen! Je kan jurken kopen, of alleen stof, schoenen, slippers, horloges, boeken, en nog veel meer. Door de massa’s winkelende mensen heen lopen kinderen met plastic bakken op hun hoofd met eten erin wat ze te koop aanbieden. De eerste keer dat we over de markt liepen moest ik vooral wennen aan de verschillende geuren die door de drukkende hitte versterkt leken te worden. Maar ik begin er aan te wennen. Net als aan de drukte en de kleine kinderen die ‘white men, white men!’ naar ons roepen. Sinds in verbrand ben heb ik zoveel mogelijk mijn hoedje op (waar ik helemaal onder schuil ga en ik echt omhoog moet kijken om iemand in de ogen te kijken), en tussen al die zwarte mensen die helemaal aan de zon gewend zijn, voel ik me echt een buitenlander.
Zaterdagavond zijn we uit geweest. Eerst gingen we wat drinken en daarna vroeg Valerie, een vriend van Justine (en een ander dan de buurjongen) ons mee naar een soort babyshower. Vrienden van hem hadden een dochter gekregen en hij was uitgenodigd om te komen kijken en wat te eten. Eerste wilden de anderen er liever niet heen (verjaardagen enzo zijn hier door de tradities blijkbaar nogal saai) maar achteraf zijn we blij dat we toch gegaan zijn. Het was erg gezellig en we hebben zelfs gedanst! Het was wel bloedheet om binnen te dansen (klein kamertje en veel mensen die al de hele avond gezweet hadden) maar ook wel erg leuk om Afrikaanse dansstijlen te leren van de plaatselijke jongeren (en ouderen trouwens ook, iedereen danst!). Ik merkte dat de jongens en mannen graag met ons danste en om onze telefoonnummers vroegen (helaas vind mijn verloofde het niet leuk als ik die geef ;) maar hun vriendinnen waren daar minder blij mee. Meer dan eens werd een jongen bij mij weggetrokken door een kwaaduitziende vrouw die soms niet eens tot buiten mijn gehoorsafstand kon wachten met tegen hem uitvallen (niet dat ik er een woord van verstond, maar zelfs dan was de boodschap ook voor mij duidelijk). Desondanks heb ik een erg gezellige avond gehad en toen ik vanmorgen wakker werd van de regen en de stroom die uitviel, vond ik het dan ook helemaal niet erg om me nog een keer om te draaien.
Zondagmiddag kwamen Justine en Matt bij ons eten en hebben we pasta gemaakt. Dat was echt heerlijk :)
Maandag moest Sigal in alle vroegte naar Yaoundé om haar visum te laten verlengen (je krijgt in Nederland blijkbaar niet langer dan drie maanden) en ik ga woensdag naar haar toe om samen Koninginnendag te vieren op de Nederlandse Ambassade daar. De rit van hier naar Yaoundé is ongeveer zes uur met de bus, maar het lijkt me wel een leuke ervaring! Vrijdag gaan we weer terug en hopelijk heeft Sigal haar visum dan (dat kan nogal lang duren naar het schijnt).
Vandaag gaan Laura en ik de familie opzoeken van een gevangene die gestorven is in de gevangenis. Hij was ernstig mishandeld door de bewakers en vervolgens aan zijn lot overgelaten. Ik heb de opdracht gekregen om de verklaring van de familie (vaak emotioneel en vol details) om te zetten naar een verklaring waar de juridisch relevante feiten in verwerkt zijn. Dit wordt vast leuk om te doen. Het is een boerenfamilie, zo’n drie kwartier rijden vanuit Kumba en ze spreken voornamelijk pidgin, dus er komt iemand van GCI mee die pidgin spreekt. Verder is er blijkbaar helemaal geen schriftelijk bewijs van zijn dood, de toestand van het lichaam dat de familie op gehaald heeft van de gevangenis of de doodsoorzaak, laat staan een autopsie. Blijkbaar wordt er alleen een logboek in de gevangenis bijgehouden waar dit soort zaken in staan, en daar hebben we ten eerste geen toegang toe (het hoofd van de gevangenis schijnt niet bepaald een gezellige vent te zijn) en ten tweede worden dingen niet opgeschreven als bijvoorbeeld de verpleegkundig (1 man op meer dan honderd gevangenen) die avond niet aanwezig is (hij heeft ook maar gewoon een van-negen-tot-vijf baan) Dus ik ben heel benieuwd wat er gaat gebeuren.
Misschien kan ik weer schrijven vanuit Yaoundé, maar anders wordt het na het weekend!
Veel liefs,
Lies
P.S: Over de foto’s die ik geplaatst heb: de eerste twee zijn van een hagedisje wat zich erg gewillig door mij liet fotograferen. De derde is mijn kamertje (sorry mam, ik zal opruimen ;). Op de vierde foto zie je een stuk van onze achtertuin, vanaf de veranda gezien. Rechts buiten de foto ga je de hoek om naar de buren, en links om de hoek hangen we de was op. Bij de vijfde en zesde foto kwam ik op het idee eronder te zetten wat het is ;) en de brommertjes heten dus ocada’s en geen pacadas, mijn excuses!
Foto’s er op zetten kost veel tijd en moeite en kan dus niet onder werktijd, hopelijk heb ik soms in het weekend de kans om wat er op te zetten!
Dit weekend was erg gezellig! Ondanks de vele regen, de stroomstoringen en het moeten doen van de was (wat een rotklus!!) heb ik een erg leuk weekend gehad! Zaterdagochtend zijn Sigal en ik naar kantoor gegaan om wat privé dingen op het internet te kunnen doen. Ik heb even aan mijn scriptie kunnen werken en daar een paar dingen voor kunnen downloaden. Hoewel ik echt gepland had mijn scriptie zoveel mogelijk hier te schrijven, denk ik dat het niet gaat lukken wegens het gebrek aan informatie. Ook hoopte ik tijdens de werkweek een dagje te krijgen om er aan te werken, maar er is nu zo veel werk dat Justine (mijn begeleidster) niet zeker weet of dat gaat lukken.
Na kantoor zijn we over de markt naar huis gelopen. De markt hier is geweldig! Ik kijk mijn ogen uit naar al het voor mij onbekende voedsel dat in de zon uitgestald ligt en door de voorbijgangers geïnspecteerd wordt. Er liggen allerlei soorten groenten, fruit en aardappelen, maar ook veel vis (soms hele vissen maar stukjes kan ook), vlees en spullen! Je kan jurken kopen, of alleen stof, schoenen, slippers, horloges, boeken, en nog veel meer. Door de massa’s winkelende mensen heen lopen kinderen met plastic bakken op hun hoofd met eten erin wat ze te koop aanbieden. De eerste keer dat we over de markt liepen moest ik vooral wennen aan de verschillende geuren die door de drukkende hitte versterkt leken te worden. Maar ik begin er aan te wennen. Net als aan de drukte en de kleine kinderen die ‘white men, white men!’ naar ons roepen. Sinds in verbrand ben heb ik zoveel mogelijk mijn hoedje op (waar ik helemaal onder schuil ga en ik echt omhoog moet kijken om iemand in de ogen te kijken), en tussen al die zwarte mensen die helemaal aan de zon gewend zijn, voel ik me echt een buitenlander.
Zaterdagavond zijn we uit geweest. Eerst gingen we wat drinken en daarna vroeg Valerie, een vriend van Justine (en een ander dan de buurjongen) ons mee naar een soort babyshower. Vrienden van hem hadden een dochter gekregen en hij was uitgenodigd om te komen kijken en wat te eten. Eerste wilden de anderen er liever niet heen (verjaardagen enzo zijn hier door de tradities blijkbaar nogal saai) maar achteraf zijn we blij dat we toch gegaan zijn. Het was erg gezellig en we hebben zelfs gedanst! Het was wel bloedheet om binnen te dansen (klein kamertje en veel mensen die al de hele avond gezweet hadden) maar ook wel erg leuk om Afrikaanse dansstijlen te leren van de plaatselijke jongeren (en ouderen trouwens ook, iedereen danst!). Ik merkte dat de jongens en mannen graag met ons danste en om onze telefoonnummers vroegen (helaas vind mijn verloofde het niet leuk als ik die geef ;) maar hun vriendinnen waren daar minder blij mee. Meer dan eens werd een jongen bij mij weggetrokken door een kwaaduitziende vrouw die soms niet eens tot buiten mijn gehoorsafstand kon wachten met tegen hem uitvallen (niet dat ik er een woord van verstond, maar zelfs dan was de boodschap ook voor mij duidelijk). Desondanks heb ik een erg gezellige avond gehad en toen ik vanmorgen wakker werd van de regen en de stroom die uitviel, vond ik het dan ook helemaal niet erg om me nog een keer om te draaien.
Zondagmiddag kwamen Justine en Matt bij ons eten en hebben we pasta gemaakt. Dat was echt heerlijk :)
Maandag moest Sigal in alle vroegte naar Yaoundé om haar visum te laten verlengen (je krijgt in Nederland blijkbaar niet langer dan drie maanden) en ik ga woensdag naar haar toe om samen Koninginnendag te vieren op de Nederlandse Ambassade daar. De rit van hier naar Yaoundé is ongeveer zes uur met de bus, maar het lijkt me wel een leuke ervaring! Vrijdag gaan we weer terug en hopelijk heeft Sigal haar visum dan (dat kan nogal lang duren naar het schijnt).
Vandaag gaan Laura en ik de familie opzoeken van een gevangene die gestorven is in de gevangenis. Hij was ernstig mishandeld door de bewakers en vervolgens aan zijn lot overgelaten. Ik heb de opdracht gekregen om de verklaring van de familie (vaak emotioneel en vol details) om te zetten naar een verklaring waar de juridisch relevante feiten in verwerkt zijn. Dit wordt vast leuk om te doen. Het is een boerenfamilie, zo’n drie kwartier rijden vanuit Kumba en ze spreken voornamelijk pidgin, dus er komt iemand van GCI mee die pidgin spreekt. Verder is er blijkbaar helemaal geen schriftelijk bewijs van zijn dood, de toestand van het lichaam dat de familie op gehaald heeft van de gevangenis of de doodsoorzaak, laat staan een autopsie. Blijkbaar wordt er alleen een logboek in de gevangenis bijgehouden waar dit soort zaken in staan, en daar hebben we ten eerste geen toegang toe (het hoofd van de gevangenis schijnt niet bepaald een gezellige vent te zijn) en ten tweede worden dingen niet opgeschreven als bijvoorbeeld de verpleegkundig (1 man op meer dan honderd gevangenen) die avond niet aanwezig is (hij heeft ook maar gewoon een van-negen-tot-vijf baan) Dus ik ben heel benieuwd wat er gaat gebeuren.
Misschien kan ik weer schrijven vanuit Yaoundé, maar anders wordt het na het weekend!
Veel liefs,
Lies
P.S: Over de foto’s die ik geplaatst heb: de eerste twee zijn van een hagedisje wat zich erg gewillig door mij liet fotograferen. De derde is mijn kamertje (sorry mam, ik zal opruimen ;). Op de vierde foto zie je een stuk van onze achtertuin, vanaf de veranda gezien. Rechts buiten de foto ga je de hoek om naar de buren, en links om de hoek hangen we de was op. Bij de vijfde en zesde foto kwam ik op het idee eronder te zetten wat het is ;) en de brommertjes heten dus ocada’s en geen pacadas, mijn excuses!
Foto’s er op zetten kost veel tijd en moeite en kan dus niet onder werktijd, hopelijk heb ik soms in het weekend de kans om wat er op te zetten!
-
28 April 2009 - 09:42
Tinus:
Het lijkt me heel gaaf om de afrikaanse dansen te leren! maar kijk je wel uit voor al die woeste vrouwen ;)
Ik wilde je eigenlijk extra fotoruimte cadeau doen, heeft dat zin voor jou? (omdat het zo moeilijk is foto's erop te zetten) Ik ga je wel even mailen, anders wordt dit wel een erg lange reactie :)
Dikke zoen en ik dnek aan je meissie!!!
xxxxx Je zus -
28 April 2009 - 10:44
Elzzy:
Haha woeste vrouwen en dat terwijl je verloofd bent ;) Dankjewel voor de foto's van de hagedis! Heel gaaf! Maak je ook veel foto's waar je zelf ook op staat? Die zijn het leukst als je zodirect weer thuis bent!! Veel plezier op je road trip naar de ambassade :D en succes met het gesprek met de boeren familie, lijkt me best zwaar!
Liefs! -
29 April 2009 - 08:34
Anoek:
Hey Liesje!
KLinkt als een welbesteed weekend :) Haha, wat maak je daar toch al een hoop mee! Echt superleuk! Wel heel fijn dat je daar nu al een soort groepje hebt waar je mee op kunt trekken.
Het gesprek met die familie lijkt me nog niet zo makkelijk...Hoop dat het allemaal goed gaat! En zit je in Afrika ga je nog koninginnendag vieren :) Goed bekeken! Nou meis, geniet van je dagen daar. Het voelt alsof je al heeeeel lang weg bent. Maar dat zal voor jou wel net zo zijn door al je indrukken.
Kusje
anoek -
29 April 2009 - 21:32
Berthe:
Hoi Marlies,
Ben blij dat het goed met je gaat. Zo te horen begin je al behoorlijk te wennen. Hoe was je reis van 6 uur? Je kunt zo wel heel goed meemaken hoe het dagelijkse leven van mensen is.
Ik heb ooit in een ver verleden zo'n zelfde bijeenkomst op koninginnedag meegemaakt op de ned. ambassade in Bern, waar ik toen woonde, dat was lachen: oranje bitter en bitterballen en veel wilhelmus en zo en veel deftige mensen. Wel grappig om dat een keer mee te maken. Is het gesprek goed gegaan met de familie van de overleden man? ik kan me zo voorstellen dat dat niet makkelijk is. Ben benieuwd.
Gisteravond hebben je moeder, Nel en ik heel gezellig bij Rendez Vous gegeten en natuurlijk hebben we het over jou gehad. Heel veel groeten van Berthe -
04 Mei 2009 - 13:42
Iris H.:
Hey Marlies, leuk om alles te lezen. is het geen mission impossible om iets tegen de mensenrechten schendingen te doen daar, nu er zo weinig medewerking is en er niets wordt vastgelegd?
Ben benieuwd naar de vorderingen! En: niet te veel sjansen hè! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
